[ad_1]
اگرچه نخست وزیر فعلی به عنوان نیمی از اورومو طبقه بندی می شود ، او برای دهه ها هنوز موفق نشده است که قومیت را به حاشیه براند و عناصر قومی وی را سلطه دیگران در صحنه سیاسی می دانند.
وی خاطرنشان کرد که تعداد کل اقدامات خشونت قومی در این مدت به 123 کشته و بیش از 500 زخمی رسیده است و از سالهای گذشته یکی از شدیدترین خشونت های قومی در کشور محسوب می شود.
کمیسیون گفت که چه اتفاقی افتاده است "حمله گسترده و سیستماتیک" در مورد جنایات علیه بشریت علیه غیرنظامیان صحبت می شود. برخی از قربانیان توسط مهاجمان سر بریده ، شکنجه یا به خیابانها کشیده شدند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد دریافت که در میان اعتراضات خیابانی پس از مرگ هاچالو ، "عاملان فردی و گروهی در خانه های خود به غیرنظامیان حمله کردند
آنها با چوب ، چاقو ، تبر ، میله های آهنی تیز ، سنگ ، کابلهای برقی در خیابانها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و کشته شدند.".
اما این کمیسیون صریحاً به هویت قاتلان غیر از نیروهای دولتی اشاره نمی کند.
در این گزارش آمده است که بیش از 6000 نفر آواره شده اند ، در حالی که بیش از 900 اموال غارت شده یا تخریب شده و حملات اغلب گروه های قومی آمهارا یا مسیحیان ارتدکس را هدف قرار داده است.
در این گزارش آمده است: "اگرچه قابل درک است که نیروهای امنیتی در برابر چنین خشونت گسترده ای با مشکل دشوار برقراری نظم روبرو شده اند ، اما تناسب نیروی متناسبی که گفته می شود در برخی از زمینه ها به کار رفته است بسیار سوال برانگیز است.".
به عنوان مثال ، در بسیاری از مناطق "کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد افراد کشته شده توسط گلوله به سر یا شلیک گلوله به سینه یا کمر را شناسایی کرده است".
وی خاطرنشان كرد كه مردم در تظاهرات شركت نكرده اند ، بلكه فقط كنارگذر یا كنارگذار بوده اند ، اما كشته شده اند و در میان آنها مردان جوان و افراد فراموش شده ای بوده اند كه سعی در پایان دادن به درگیری ها داشته اند و دیگران نیز از بیماری روانی رنج می برده اند.
در لیست کشته شدگان افسران پلیس وجود داشت.
در موارد دیگر ، کمیسیون این را یافته است "مقامات محلی و نیروهای امنیتی به تماس مکرر قربانیان برای کمک پاسخ ندادند ، زیرا به آنها گفته شد که مقامات عالی رتبه دستور مداخله را نداده اند. ".
بازماندگان و شاهدان ، چگونگی مشاهده پلیس و حمله به آنها را بازگو کردند.
این ناآرامی ها به درگیری در منطقه تیگره در شمال اتیوپی مرتبط نبود ، که از اوایل ماه نوامبر آغاز شد ، نشانه دیگری از تنش ها که 110 میلیون نفر در قلب شاخ آفریقا را آزار می دهد.
>
درگیری های خونین که در تابستان سال 2020 آغاز شد ، چالش های بزرگ قومی پیش روی دولت ابی احمد علی را نشان می دهد ، زیرا این درگیری ها به زودی فروکش کرد تا درگیری های شدیدتر دیگری نیز در منطقه Tigrei آغاز شد.
آسوشیتدپرس روز جمعه به نقل از کمیسیون حقوق بشر اتیوپی گزارش داد که نیروهای امنیتی در طی ناآرامی های خونین قومی در ماه ژوئن و ژوئیه پس از ترور خواننده برجسته سیاسی هاشالو هوندیسا ، بیش از 75 نفر را کشته و نزدیک به 200 نفر را زخمی کردند.
هوندسا صدای برجسته ای در اعتراضات ضد دولتی بود که منجر به روی کار آمدن ابی در سال 2018 و اعلام اصلاحات گسترده سیاسی شد.
این خواننده مقتول متعلق به گروه قومی اورومو است و مقامات می گویند آنها متهمان این جنایت را دستگیر کردند و گفتند که آنها از گروه “مخالف جبهه آزادی اورومو” هستند و به دنبال ایجاد بی ثباتی در کشور پس از این جنایت هستند ، اما افراد دارای قومیت در این مورد تردید دارند. .
خواننده هوندیسا به عنوان صدای آزار دیده توسط اورومو ، یکی از بزرگترین گروههای قومی در اتیوپی درک می شد ، که باعث خشم اخبار این گروه قومی علیه سایر اقوام و نیروهای امنیتی شد.
اگرچه نخست وزیر فعلی به عنوان نیمی از اورومو طبقه بندی می شود ، اما او طی دهه ها هنوز موفق نشده است قومیت را به حاشیه براند و عناصر قومی وی را سلطه دیگران در صحنه سیاسی می دانند.
وی خاطرنشان کرد: تعداد کل اقدامات خشونت قومی در این مدت به 123 کشته و بیش از 500 زخمی رسیده است و یکی از بدترین اقدامات خشونت قومی در کشور برای سالها به شمار می رود.
کمیسیون گفت که “حمله گسترده و سیستماتیک” به غیرنظامیان جنایت علیه بشریت را نشان می دهد ، زیرا برخی از قربانیان توسط مهاجمان سر بریده ، شکنجه یا به خیابانها کشیده شدند.
کمیساریای عالی پناهندگان پناهندگان سازمان ملل متحد دریافت که در میان اعتراضات خیابانی پس از مرگ هاچالو ، “غیرنظامیان در خانه های خود توسط عاملین فردی و گروهی مورد حمله قرار گرفتند.
آنها با چوب ، چاقو ، تبر ، میله های آهنی تیز ، سنگ و کابلهای برقی در خیابانها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و کشته شدند. “
اما کمیسیون صریحاً به هویت قاتلان غیر از نیروهای دولتی اشاره نکرد.
در این گزارش آمده است که بیش از 6000 نفر آواره شده اند ، در حالی که بیش از 900 اموال غارت شده یا تخریب شده و حملات اغلب گروه های قومی آمهارا یا مسیحیان ارتدکس را هدف قرار داده است.
“در حالی که درک شده است که نیروهای امنیتی در مواجهه با چنین خشونت گسترده ای با مشکل دشوار برقراری نظم روبرو هستند ، اما تناسب نیروی متناسبی که گفته می شود در برخی از زمینه ها به کار رفته بسیار مشکوک است.” در گزارش می گوید.
به عنوان مثال ، در بسیاری از مناطق ، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد دریافت که “مردم توسط گلوله های سر یا گلوله های قفسه سینه یا پشت کشته شدند”.
وی خاطرنشان كرد كه مردم در اعتراضات شركت نكرده اند ، بلكه فقط كنارگذران یا كنارگذران بوده اند ، اما كشته شده اند و در میان آنها مردان جوان و افراد فراموش شده ای بوده اند كه سعی در پایان دادن به درگیری ها داشته اند و دیگران نیز از بیماری روانی رنج می برده اند.
در لیست کشته شدگان افسران پلیس وجود داشت.
در موارد دیگر ، کمیسیون دریافت که “مقامات محلی و نیروهای امنیتی به تماس مکرر قربانیان برای کمک پاسخ نمی دهند ، زیرا به آنها گفته شد که مقامات عالی رتبه دستور مداخله را نداده اند.”
بازماندگان و شاهدان توصیف کردند که چگونه پلیس گاهی اوقات در حالت آماده باش بوده و حملاتی روی داده است.
این ناآرامی ها ارتباطی به درگیری در شمال تیوری در اتیوپی نداشت که از اوایل ماه نوامبر آغاز شد ، نشانه دیگری از تنش ها که 110 میلیون نفر در قلب شاخ آفریقا را آزار می دهد.
[ad_2]